...και μπορείς να μας χαρίζεις τέτοιες μουσικές εμπειρίες Γιάννη Αγγελάκα. Ξεκινώ έτσι καθώς η ιδιαίτερη μέρα της 17ης Νοεμβρίου έκλεισε με μία από τις καλύτερες συναυλίες που έχω παρακολουθήσει στην ζωή μου. Στην αίθουσα τελετών και με είσοδο ελεύθερη, ο Γιάννης Αγγελάκας και οι Επισκέπτες του, κατάφεραν να μας μαγέψουν με το ταξίδι που μας προσφέρανε. Το κοινό έγινε πραγματικά ένα με τον Γιάννη. Δεν έλειψαν συνθήματα κι αιτήματα στα πλαίσια της επετείου του Πολυτεχνείου.
Συνεχίζω με μια δεύτερη ευχαριστία στα παιδία εκείνα του Πολυτεχενείου που πρέπει να αντιμετωπίζονται όχι μόνο ως ήρωες, αλλά και ως δάσκαλοι για εμάς.
Όσον αφορά εμένα, νιώθω πολύ καλά και γεμάτη δύναμη που απορρεέι από τα ευχάριστα που τυχαίνει να συμβαίνουν γύρω μου.
Καλά που έγινα σπουδαίος και τρανός
Κι ήταν ο Κύριος κι Αυτός καλός μαζί μου
Και δεν κατάντησα πρόσφυγα ναυαγός
Να παίζω στα χαμένα κάθε μέρα τη ζωή μου
Καλά που βγήκα φρόνιμος, υπάκουος, σκυφτός
Κι έχω οικογένεια θρησκεία και πατρίδα
Και δεν κατάντησα ρεμάλι νηστικός
Να κλαίω σαν ποντικάκι απελπισμένο στην παγίδα
Μακάρι όλοι μας να γίνουμε μια μέρα σπουδαίοι και τρανοί για τους εαυτούς μας...
Καληνύχτα!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου