Συνολικές προβολές σελίδας

Πέμπτη 28 Ιανουαρίου 2010

Εγώ κι εσύ μαζί.

Ναι μόνο που δεν είναι θέμα ούτε κάποιας υποτιθέμενης αδυναμίας μου, ούτε ανυπέρβλητης βλακείας. Είναι πολύ απλά οτί δε θέλω. Ούτε τώρα, ούτε θέλησα όταν ίσως έπρεπε.
Τώρα άντε εσύ που με θεωρείς όλο και πιό ανόητη, να καταλάβεις τί σου λέω. Άκουσε με όμως τώρα. Απλά άκουσε με, δεν σου ζητάω να με καταλάβεις και φυσικά ούτε να μου δώσεις δίκιο.
Δύο παίζονται φιλαράκι μου. Μόνο δύο είναι οι εναλλακτικές σε αυτό το θέμα.
Ή τελικά να είμαι αυτό που ανησυχείς και υποστηρίζεις οτί είμαι, ή απλά εσύ να μην θέλεις να καταλάβεις. Εγώ φοβάμαι να δεχτώ οτί είμαι αδύναμη και βρίσκω παρηγοριά στο ψέμμα που μου λέω κι εσύ φοβάσαι να απαρνηθείς για λίγο το τί πιστεύεις γιατί θα βρεθείς να αιωρείσαι στο κενό.
Είδες; Μπορείς να βρεθείς ανα πάσα στιγμή στην θέση μου κι εγώ στη δική σου. Οι ρόλοι αλλάζουν; Γυρνάει ο τροχός θες να το πείς; Όπως θέλεις, δική σου επιλογή.

Τετάρτη 27 Ιανουαρίου 2010

Σόρρυ δεν άντεξα :)

Χιονίιιιζειιιιιι! Αχούυυυ τίιιι ωραίιιαααα :)
Απο το πρωί ακούω αυτήν την γελοία φράση να βγαίνει από χαμογελαστά ενθουσιασμένα στόματα που από πάνω τους έχουν δυό ματάκια έτοιμα να δακρύσουν απο χαρά. Ο λόγος γι'αυτή την ευτυχία; Πολύ προφανής κι έυστοχος, θα μπορούσε ένας τρελλός βλάκας να πεί.
Χαίρεσαι επειδή έχει κρύυυο! Χαίρεσαι επειδή θα αρρωστήσεις και θα πνίγεσαι στις μύξες! Δε θα μπορείς να καταπιείς ούτε καυτό τσάι γιατί θα σου φαίνεται οτί καταπίνεις κάκτο, θα καίνει τα μάτια σου και στην καλύτερη θα ανεβάσεις πυρετό στην περίοδο της εξεταστικής σου με αποτέλεσμα να μην περάσεις κανένα μάθημα και να τ'αφήσεις όλα για τον Σεπτέμβριο και να διαβάζεις το καλοκαίρι! Αν χιόνιζε τότε κι εσύ χαιρόσουν θα το καταλάβαινα, μες τη ζέστη εσύ να διαβάζεις δε λέει εκτός αν γίνεται λόγος πάλι για τον τρελλό βλάκα που ανέφερα πιό πριν.
Τέλος με αυτό; Κατάλαβες τί σου λέω ή ακόμα κοιτάς τις νιφάδες του χιονιού να πέφτουν, από το παράθυρο; :) ΑΧΟΥΤΟ ! Τί ρομαντικόοο ε; Άσε μας ρε με τους ρομαντισμούς σου. Τώρα σ'επιασαν πάπαρε. Όταν βγαίνεις κάθε βράδυ για να βρείς να .....( ΔΕ ΤΟ ΛΕΩ) δε θα σ'αρεζε να χιονίζει γιατί η άλλη θα'θελε ιπποτισμούς, να της δώσεις ας πούμε το παλτό σου. Τώρα όμως ξαφνικά το χιόνι είναι γλυκούυυλικοοο και ρομαντικόοοο! Αχουτο για τελευταία φορά.
Τώρα όμως γεμάτη χαρά και τρυφερότητα θα φυσήξω την μύτη μου να βγουν όλες οι μυξούλες, θα πάω να κάνω γούτσου γούτσου με το αερόθερμό μου και θα πιω άλλο ένα (πέμπτο για την ακρίβεια) τσαγάκι! Αχ τί ωραία που ακόμα χιονίζει κι αν βγώ να πάω στο μάθημα μου θα χειροτερέψω! Αν είμαι τυχερή θα ανεβάσω και πυρετό!

Δευτέρα 25 Ιανουαρίου 2010

απλή σκέψη-σαν μαθηματικά!

Ναι τελικά έχει κρύο και μου την σπάει που δεν έχω καν μπει στον κόπο να αγχωθώ για την επικείμενη καταστροφή της εξεταστικής που αχνοφαίνεται ήδη στο τούνελ του μέλλοντος μου. Μα τί ρομαντισμοί είναι αυτοί; Για να δω, μπορώ να το κάνω χειρότερο;
Ο χειμώνας έχει ρίξει το πέπλο του για τα καλά πάνω απο την πόλη μας και συναισθήματα οργής με διακατέχουν που αν και οι σπίθες μιας αποτυχημένης εξεταστικής έχουν αρχίσει να τρεμοπαίζουν εδώ κι εκεί, δεν με έχει συνεπάρει καθόλου και με αφήνει παγερά αδιάφορη.
Είδες τί σου κάνουν οι λέξεις; Το παιχνίδι των λέξεων ίσως είναι εκείνο που θα χρειαστεί να χάσουμε ή να κερδίσουμε πολλές φορές στην ζωή μας. Τα πάντα είναι λέξεις. Κάθε έννοια ή συναίσθημα είναι μία λέξη. Οφείλεις να την γνωρίζεις για να εκφραστείς. Επίσης πρέπει να ξέρεις τις διαφορές της με μία συγγενική της. Αυτά φυσικά εάν θέλεις να είσαι νικητής στο παιχνίδι αυτό.

Τετάρτη 13 Ιανουαρίου 2010

.No Comment

Ναι ναι ξέρω, τα κλασσικά. Να σου πώ την αλήθεια όχι μόνο έχω βαρεθέι να σε ακούω να λές πάντα τα ίδια και τα ίδια αλλά πλέον σε σιχαίνομαι.
Πάλι τα ίδια; Δεν υποφέρεσαι.
Θα'θελα να'ξερα γιατί νομίζεις πώς πάντα έχεις δίκιο. Γιατί πάντα ο,τι λες να είναι τόσο αληθινό που με κάνει να σε μισώ; Σε μισώ.
Μ'αγαπάς όμως και δε μπορείς μακριά μου. Ξέρεις πώς ό,τι είσαι το οφείλεις σε μένα, όχι σε σένα. Εσύ δεν υπάρχεις, εγώ σε δημιουργώ για να έχω κάτι να ασχολούμαι. Δε σε υποτιμάω. Μου χρωστάς την ύπαρξή σου, μην το ξεχνάς. Σε κάνω ό,τι θέλω γιατί δε μπορώ να το κάνω αυτό με εμένα.
Ξέρω μ'αγαπάς γιατί σε κάνω άνθρωπο. Σε κάνω ο,τι ήθελα να είμαι.
Σε ζηλέυω που κάνεις ό,τι σου λέω. Σε ζηλέυω που μπορείς να κάνεις ό,τι θέλω. Βλέπεις εγώ δε το μπορώ. Σε σένα βλέπω ζωντανά τα όνειρα μου.
Με ξεπερνάς όμως και με πονάει να σε χάνω. Μακάρι να γίνω δικιά σου και να με κάνεις ο,τι θέλεις εσύ. Το αξίζω και το χρειάζομαι.
Σε αγαπάω.

Σάββατο 2 Ιανουαρίου 2010

Windows Live Messenger

Η πηγή έμπνευσης μου αυτή τη φορά είναι προφανώς αναμενόμενη και μπορείς να μπείς στο θέμα μόνο απο τον τίτλο αυτή τη φορά. Υπόσχομαι να αφήσω τα βασανιστικά εκείνα ασυνάρτητα που λέω καμιά φορά. Δε μου πολυαρέσει που θα είναι το πρώτο μου κείμενο για την χρονιά που μας μπήκε, αλλά θα συμβιβαστώ ακόμα και με το blog μου. Σους τώρα αρχίζει.
Ειμαι της άποψης που από την στιγμή που θα μπείς στο msn, πρέπει να είσαι διατεθημένος να ακούσεις την κάθε παπαριά των επαφών που έχεις αποθηκευμένεις και που μην ξεχνάς, ή εσύ τις αποθήκευσες ή εσύ δέχτηκες να έχεις. Οπότε μην βάζεις busy γιατί μπερδεύεις για να μην χρησιμοποιήσω οτι την σπας στον άλλο που θέλει να σου μιλήσει ακόμα και για να σου πεί μιά μαλακία. Βάζεις τον άλλο σε σκέψεις που δε χρειάζονταν(τουλάχιστον εμένα που έχω κι ένα θέμα με αυτές) του στυλ, τώρα μήπως έχει όντως δουλειά ή απλά τον εκνευρίζει το "ντανταντάν" του msn; Να του πώ την μπούρδα μου, που στην τελική μπορεί να είναι και ένα ειλικρινές "τί λέει;" ή να περιμένω να μου μιλήσει αυτός; Τώρα περνάω στην επίθεση γιατί δε θα φταίω εγώ αν εσύ βλέπεις ταινία ή σήριαλ ή λιώνεις στο youtube με παπαροφέικ βιντεάκια στο youtube και μάλιστα στ'αγγλικά για να είσαι cool. Κύριος, αν είσαι busy μην μπαίνεις msn. Κάντην δουλειά σου και έλα να κάνουμε χαζά μετά!
Συνεχίζω με άλλη επιλογή που είναι το away. Εκεί δεν έχω πολλά να πώ και θα αρκεστώ στο οτί away θα βάλω αν πάω στην κουζίνα να φάω(παλιά είχε την επιλογή "λείπω για φαγητό" που ήταν χρησιμότατη αλλά τώρα το μοντέρνο την απαξίωσε) όχι όταν φευγω από το σπίτι και έχω σκοπό να γυρίσω το πρωί! Κλείστο το ρημάααδι γιατί εκτός του οτί είναι σχιζοφρενικό να μιλάς σε μια επαφή μόνη σου, πολλές φορές σε πετάει και μπαινοβγαίνεις και μου την σπας. Άκους εκεί away(διάβασε το με υποτίμηση, κατάλαβες πώς, βγάλε κάπως την γλώσσα σου και κούνα και εκνευριστικά το κεφάλι σου). Αλλά μου φαίνεται θες να μου το γυρίσεις τώρα και να μου πεις, εγώ έτσι κανονίζω και με βολεύει να γυρνάω σπίτι να βλέπω τί μου έχουν πει οι φίλοι μου. Ωραία! Μάντεψε, υπάρχει λύση! Γράψε στο pm σου οτί δεν είσαι σπίτι! Δε χρειάζεται να μου πεις που είσαι, απλά το οτί δεν είσαι εκεί.
Κάτι τελευταίο με την εμφάνιση σου στο msn, appear offline πουλάκι μου, αλλά σωστά τουλάχιστον. Μην είσαι on line στο fb ή στο myspace την στιγμή που αποφεύγεις κάποιον ή ακόμα χειρότερα αν δεν έχεις όρεξη να μιλήσεις σε καμία επαφή σου. Εκείνες αμα σε δουν on line θα νομίσουν οτί τις έχει κάνει block το οποίο το θεωρώ μικρότητα. Μα είναι μικρότητα, δε γουστάρεις να μην μου μιλάς; Delete αν δε θες γενικότερα ή αν είναι κάτι της στιγμής, απλά μην μου απαντάς αν σου μιλήσω. Ή πες μου ψέμματα πως δεν είσαι εσύ. Τί άλλο; Α ναι! Λίγο ακόμα για το delete. Αν κάνεις delete κάποιον χωρίς block πρώτα σε βλέπει μιά χαρά, οπότε δε θα παρεξηγηθείτε. Απλά δεν τον βλέπεις εσύ.
Παραμένω στο θέμα της στιγμιαίας ηλεκτρονικής επικοινωνίας, και σειρά έχει το προσωπικό μήνυμα ή το pm. Κυκλοφορεί μιά λεζάντα σαν pm που λέει: "Σε αυτό το σημείο, όλοι γράφετε μιά εξυπνάδα" και είναι πολύ εύστοχη. Συνήθως εκεί, γράφουμε κάτι που θα δώσει την αφορμή σε κάποια από τις επαφές μας να μας ανοίξει την κουβέντα σχολιάζοντας το μήνυμα μας. Μην ξεχνάμε πώς αποτελεί τρόπο τσιγκλίσματος εάν ας πούμε γράψω κάτι που είναι αμφιλεγόμενο και ίσως υπάρχουν διάφορες απόψεις σχετικά.
Ποικίλλα είναι τα pms. Στίχοι μιζεριάρικων τραγούδιών του στυλ "Υοu were the only one left, but now you are gone". Ντάξει φίλε, με γάμησες την ψυχολογία με το που μπήκα. Τα βαρύγδουπα pms σε στυλ "Απο δω και πέρα ξέρω ποιοί είναι φίλοι μου και όχι" υποβιβάζουν αυτό που νιώθεις γιατί καταντάει γελοίο να γράφεις τα συναισθήματα σου σε ένα προσωπικό μήνυμα ενός ηλεκτρονικού προγράμματος. Χαριτωμένα είναι τα ζουζουνιαρίστικα στιχάκια απο μεριάς ερωτευμένων αρκεί να μην αγγίζουν την μορφή του "Είσαι το σμαράγδι της καρδιάς μου, μπουρεκάκι μου".Επίσης, αν πας να πεις εξυπνάδα που δεν την ήξερες μέχρι πριν λίγο, ή που χειρότερα την είδες σε άλλο pm, μην το γράψεις για να φανείς γιατί θα φανεί. Πφφ.
Μισώ προσωπικά τα pm που αναφέρονται στην χθεσινή σου έξοδο "Τα σπάσαμε χθες στο Vogue". Δε με νοιάζει φίλε, αν με νοιάζει θα σε ρωτήσω τί έκανες χθες; Πώς ήτανε; Ούτε ζηλέυω γιατί αν ήθελα, θα ήμουν κι εγώ εκεί. Επίσης εκνευριστικά είναι τα emo στιχάκια που σκέφτηκες ενώ ήσουν στην τουαλέτα ή που άκουσες σε κάνα τραγούδι απ'αυτά που ακούς σε στυλ " The rotten internity of the soul of a broken dreamer who was the Prince of the loneliness κι εγώ δε ξέρω τί". Συνήθως αυτά συνδυάζονται με παρεμφερές nick names που θυμίζουν "Princess of the Lost Love". Άκου κι άλλο ένα "Miss Killed Dreams I want to die".
Τέλος, το όνομα σου ας μην είναι ο,τι να'ναι για να μην αναγκάζομαι κάθε φορά να πατάω πάνω σου για να δώ ποιός σκατα είσαι.
Κάπως απότομα δε τελείωσε; :(