Συνολικές προβολές σελίδας

Πέμπτη 23 Απριλίου 2009

Αναμνήσεις ΜΗ ΤΟ ΠΑΙΡΝΕΙΣ ΣΤΑ ΣΟΒΑΡΑ -ΘΕΛΕΙ EDIT

Ίσως οι αναμνήσεις να είναι το πολυτιμότερο δώρο της φύσης σε εμάς τους ανθρώπους. Συχνά έχουμε να κάνουμε με αυτές. Έχουμε ανάγκη να θυμόμαστε, έχουμε ανάγκη να ξεχνάμε. Αναμνήσεις ευχάριστες, ανατρεπτικές, συγκλονιστικές και ασήμαντες. Αναμνήσεις που μετατρέπουν την ζωή μας, σε ένα βιβλίο προσεκτικά μεταφρασμένο σε εικόνες, μυρωδιές και μελωδίες.
Είναι σπουδάιο πράγμα ένα τραγούδι που θα ακούσεις σε μία στιγμή που δε περίμενες να ακουστεί, να είναι τόσο έντονα συνδεδεμένο όχι απλά με ένα γεγονός της ζωής σου, αλλά με μία περίοδο αυτής. Δε χρειάζεται να ταυτιζόμαστε με στίχους ενός τραγουδιού για να γίνει ξεχωριστό για εμάς. Ούτε να βρίσκουμε ομοιότητες σε αυτό που περιγράφει το τραγούδι με αυτό που ζούμε ή έχουμε ζήσει εμείς. Άσχετα εάν οι στίχοι του έχουν σχέση, εσύ το ακούς και νιώθεις πώς είναι δικό σου. Πώς κανένας άλλος όταν ακούει αυτό το τραγόυδι δεν μπορεί να νιιώσει αυτό που σου ξυπνάει μέσα σου την συγκεκριμένη στιγμή. Χάνεσαι με το τραγούδι αυτό, έχεις να το ακούσεις μήνες, χρόνια. Το ακούς όμως τυχαία σε ένα καφέ που θα είσαι, στον δρόμο, στο ραδιόφωνο και θα νιώσεις να σε πλακώνουν κύματα αναμνήσεων. Αναμνήσεις παγιδευμένες σε μία μελωδία. Σε μερικούς σκόρπιους στίχους. Αναμνήσεις που θα σε κάνουν να ακούσεις ξανά και ξανά το τραγούδι αυτό.
Η μαγική ικανότητα μας να εγκλωβίζουμε τις αναμνήσεις μας σε cd ή σε photo albums, θα μας κοστίσει μια ζωή στοιχειωμένη. Μπορεί να ξεχάσεις, αλλά δε θα εξαφανίσεις το τραγούδι. Θα κάψεις την φωτογραφία, αλλά δε θα εξαφανίσεις το μέρος που απεικόνιζε. Δε θα σταματήσεις ποτέ να μυρίζεις λουλούδια και καρπούς που θα σου θυμίζουν. Πάντα θα σου θυμίζουν.