Συνολικές προβολές σελίδας

Κυριακή 27 Φεβρουαρίου 2011

Κατηγορίες σπαστικών ανθρώπων #8 "Ο ΤσικνοΠεμπτιοσπάστης"

Είναι τέλη Αυγούστου. Μπορεί και να'ναι αμέσως μετά τον Δεκαπεντάυγουστο οκ. Μιά παρέα καθημερινών ανθρώπων καθώς συνειδητοποιούν τη λήξη του καλοκαιριού και ύστερα από ένα γρήγορο σχεδιασμό των Χριστουγεννιάτικων διακοπών τους, αρχίζουν να καταστρώνουν το πλάνο των Καρναβαλιών καθώς η συγκεκριμένη γιορτή είναι ιερή για εκείνους. Ψάχνουν να βρουν πρωτότυπες ιδέες, έξυπνες μεταμφιέσεις, προβληματίζονται σχετικά με τα υλικά που θα μπορούσαν να χρησιμοποιήσουν. Γενικότερα επικρατεί κλίμα ενθουσιασμού, σκληρής δουλειάς και δημιουργικότητας που συνοδεύεται με καζούρες και αστειάκια όταν κάποιος προτείνει κάτι σαχλό ή αν πορωθεί κι αρχίζει να μιλάει ασταμάτητα για την δημιουργία της στολής που σκέφτηκε:

"Καλά ε; Θα βγει τέλειο έτσι όπως το σκέφτομαι. Είχα δει μιά εκπομπή που ένας τυπάς είχε χρησιμοποιήσει φεγγαρόσκονη και το είχε κάνει φοβερά, μετά θα πάρω λίγο από τη φόδρα από ένα μπουφάν του αδερφού μου που δε το φοράει πια΄και θα την κολλήσω πλάγια από το..."

Ορισμένοι θα αρκεστείτε στο να (μας)τους χαρακτηρίσετε υπερβολικούς, άλλοι θα (μας)τους χλευάσετε και θα (μας)τους πείτε μωρά κι ανώριμα που κάθονται και πονοκεφαλιάζονται για το τί θα ντυθού(με)ν τα Καρναβάλια. Μερικοί όμως δε θα μείνετε εκεί και ξέρετε καλά ποιοί και τί είστε. Αμέσως συσπειρώνεστε κι οργανώνεστε γι'αλλη μιά φορά, έτσι ώστε να (μας) σπάσετε την ημέρα της ΤσικνοΠέμπτης στους φίλους μας. Αντίστοιχα οι "ΤσικνοΠεμπιοσπάστες" απαξιώνετε την ημέρα και κύριο μέλημά σας είναι να την κάνετε να φαίνεται όχι και τόσο ιδιαίτερη με όλα αυτά που θα κάνουν.

Προς όλα τα αδέρφια Καρναβαλιστές εκεί έξω! Προσέξτε όλους όσοι:
  • Βγαίνουν έξω φορώντας αυτάκια λαγού, γατούλας και παριστάνουν τους καρνάβαλους βάζοντας στο ίδιο σακί τους ανθρώπους που έχουν μοχθήσει για την τέλεια στολή τους. Δε γίνεται να μου βγαίνεις με αυτάκια στο κεφάλι και να μου λες οτί ντύθηκες αγριόγατα ενώ ο διπλανός σου παρήγγειλε στολή απ' το ίντερνετ και κόντεψε να πέσει σε κατάθλιψη περιμένοντας το ειδοποιητήριο απ' το ταχυδρομείο ενώ είχε πάει ήδη Τετάρτη. 
  • Ανάλογα είναι και τα αυτάκια του στυλ χνουδωτές καρδούλες στο τελείωμά τους (μπλιάαα), φωτεινά αστεράκια, ανούσιες κεραίες, χαρούμενα φατσάκια. Ωωω! Τι ωραίο χνουδωτό καρδουλάκι έντυσες το κεφάλι σουυυυυ!
  • Αγοράζουν σπρέυ σε αποχρώσεις του πρασίνου και του μπλε και βάφουν χωρίς κανέναν λόγο κι αιτία τα μαλλιά τους. Ρε συ, πώς να σε πω. Δεν είναι οτί ακριβώς ντύθηκες καρναβάλι, απλά έχεις απαίσια μωβ μαλλιά που μοιάζουν με κούτσουρο απ' τα χημικά που τους έβαλες. Μα δηλαδή εδώ σας παρακαλώ φανταστείτε κάποιον που έψαχνε την τέλεια περούκα για να την συνδυάσει με την επίσης τέλεια στολή του. Μην τρελλαθούμε, δεν ανήκουν στην κατηγορία "Καρνάβαλοι" και οι δύο.
  • Οι άντρες ντύνονται ιερόδουλες γιατί το θεωρούν αστείο. Το αποτέλεσμα είναι να φαίνονται σαν εμετικοί τραβεστί που ψιλοσιχαίνεσαι ακόμα και να κοιτάξεις. Διχτυωτά καλσόν, κόκκινες δερμάτινες φούστες, τακούνια που τα λυπάται η ψυχή σου, ξεμαλλιασμένες βαλμένες στραβά περούκες, βάψιμο που θυμίζει αποτυχημένο evil clown και περπάτημα που θα αηδίαζε ακόμα και το δάχτυλο του τυπά από το Scary Movie 2.
  • Αξίζει να σημειωθεί πώς όταν ένας άντρας αποφασίσει να ντυθεί απλά γυναίκα, θα μιμηθεί ουσιαστικά τον απο πάνω. Κι εδώ τίθεται το εύλογο ερώτημα: δηλαδή οι γυναίκες είμαστε σαν σκατά; 
  • Οι πιτσιρικάδες ΤσικνοΠεμπτιοσπάστες μαζεύονται σε γκρουπ τεσσάρων με πέντε ατόμων, που έχουν κανονίσει μετά απο κληρώσεις στο σχολείο, εφοδιάζονται με αφρούς (χαλαρά με λεφτά απ'το ταμείο της τάξης) και σκοπός της βραδιάς τους είναι να ψεκάζουν ΤΑ ΠΑΝΤΑ και μάλιστα στο πρόσωπο του  και να γίνονται καπνός. Στην αρχή ίσως θεωρηθεί χαριτωμένο καθώς η πράξη αυτή κρύβει μέσα της παιδική ζαβολιά. Στη συνέχεια όμως είναι απλά σπαστικό κι ανούσιο.
  • Οι ΤσικνοΠεμπτιοσπάστες φροντίζουν να γεμίσουν ακόμα και την πιό ξεχασμένη απο τον θεό καντίνα στον δρόμο για Χαλκιδική. Ούτε λόγος να βρείς έστω μία σπασμένη τρίποδη καρέκλα σε ταβέρνα και εκείνη η απορία του "Τί ώρα ήρθανε και βρήκανε τραπέζι" πλέον είναι περιττή αφού ξέρεις πώς όλοι αυτοί είχαν σχεδιάσει απλά να παριστάνουν πως τσικνίζουν μόνο και μόνο  για να μη βρείς εσύ πουθενά να κάτσεις.
  • Οι γυναίκες που ντύνονται  σέξυ πασχαλίτσες ή μελισσούλες, σέξυ μυρμήγκια ή άλλα λοιπά σέξυ ζωάκια, έχουν σοβαρά σεξουαλικά προβλήματα. Αθώες (όχι ακριβώς με την πλήρη έννοια της λέξης) μόνο εάν είστε καλεσμένες σε κάποιο φετίχ πάρτυ και είστε καθ΄οδόν. Kορίτσια, θα το πω μία φορά: δεν υπάρχει και δεν γίνεται άλλωστε  να υπάρξει λόγος να υπάρχει σεξυ μπάμπουρας! Όχι, όχι, όχι, όχι, όχι. Όχι.
  • Δε θα  μιλήσω καν για τις σέξυ καλόγριες προφανώς.
  • Όσον αφορά σέξυ αστυνομικίνες, σέξυ νοσοκόμες. Δηλαδή μόνο εγώ δε βρίσκω κάτι έστω αστείο κι έξυπνο σε αυτή τη στολή; 
  • Τέλος, ο χειρότερος ΤσικνοΠεμπτιοσπάστης είναι αυτός που βρίζει και μισεί τα Καρναβάλια και θεωρεί όλους όσοι ντύνονται ηλίθιους. Δικαίωμά σου να μη ντυθείς αλλά όταν είσαι έξω ΤσικνοΠέμπτη βράδυ, να δέχεσαι την καζούρα φάση βλέπω πώς δεν έχεις ντυθεί κάτι αλλά θα σε ρωτήσω πικρόχολα "Τί ντύθηκες;". Επίσης όταν σε ρωτάνε γιατί δε ντύθηκες μην λες στον άλλον που είναι ντυμένος φάκιν' ντουζιέρα οτί είσαι κατά του θεσμού κι οτί δεν σ'αρέσουν τα Καρναβάλια. Τον πληγώνεις.
"Είναι ωραία όταν η παιδικότητα χτυπάει την πόρτα των μεγάλων. Είναι επίσης ωραίο να υπάρχει ένα έθιμο που δεν είναι σοβαροφανές και κλισσέ. Και στην τελική ποιά γιορτή έχει την τιμητική της μία Πέμπτη;!".

Κυριακή 13 Φεβρουαρίου 2011

Κατηγορίες σπαστικών ανθρώπων #7 "Ο συναυλιοσπάστης"

Ο συναυλιοσπάστης είναι εξελιγμένη μορφή σπαστικού ανθρώπου και είναι πολυδιάστατος και πολυμορφικός προκειμένου να σου βγάλει την πίστη πολλές φορές κατά τη διάρκεια της συναυλίας.  Γενικότερα υπάρχουν φήμες που υποστηρίζουν πώς οι ίδιοι οι διοργανωτές της συναυλίας νοικιάζουν τους συναυλιοσπάστες έτσι ώστε η συναυλία τους να μην έχει να ζηλέψει τίποτα από μία που έχει κάθε είδους συναυλιοσπάστη. Είναι κάτι που πρέπει να είναι ρυθμισμένο ακριβώς σα τα φώτα και τα ηχεία μιάς συναυλίας. Τα σκηνικά και τα εδικά εφέ θα έλεγε κανείς.

Ακολουθούν τραναχτές μορφές συναυλιοσπασίματος που αποτελούν και τα μαστ μιας συναυλίας:
  • Ο Μασχάλας:  Ο αγαπητός βρωμίλος που δε λείπει απο καμμία συναυλία. Μυρίζει χνωτίλα ακόμα κι αν έχει κλειστό στόμα και ιδρωτίλα ενώ είναι υπέρστεγνος χωρίς κανένα ίχνος ιδρώτα πάνω του. Είναι σίγουρα ή δίπλα σου ή παραδίπλα σου, χωρίς αυτό να σε κάνει να νιώθεις άτυχος γιατί και στα πεντακόσια μέτρα να'ταν, αυτή η μυρωδιά θα σε στοίχειωνε σαν εκείνη που αφήνει η ρεγκα μες το ψυγείο ή εκείνη του πεπονιού
  • Ο ψηλός:  Σε μία συναυλία μπορείς να βρείς ανθρώπους σε όλα τα ύψη και μεγέθη. Όμως δε θα δυσκολευτείς πολύ να διακρίνεις τον πιό ψηλό γιατί πολύ απλά είναι ακριβώς μπροστά σου. Όσο και να ψάξεις μέσα στον συναυλιακό χώρο δε θα βρείς πιο ψηλό γιατι μέσα σου ξέρεις πώς ήταν γραφτό να 'ταν μπροστά σου. 
  • Ο ιδρωμένος μαλλιάς:  Συνήθως είναι δίπλα σου όταν εσύ φοράς αμάνικο ή έστω κοντομάνικο έτσι ώστε οι τρίχες του να κολλάνε πιό εύκολα πάνω σου. Το ιδανικό θα ήταν εφόσον είσαι καταδικασμένος ούτως ή άλλως να το υποστείς, να είναι καλοκαιρί ή να είσαι σε συναυλία Prodigy. Όμως αφού έχουμε να κάνουμε με συναυλιοσπάστη και χειμώνας να΄ναι, και στου Φραγκούλη να'σαι, εκείνος θα χει σταγονίδια ιδρώτα να κρέμονται απο τις τρίχες του και θα φροντίσει να τα τινάζει πάνω σου.
  • Ο αλκοολικός χορευταράς: Προσοχή δεν μιλάω για τον "Τσιπουράκια". Μιλάω για αυτόν που πίνει μπύρα σε παραγεμισμένο πλαστικό ποτηράκι. Έχει την τάση να χορεύει με απότομες κινήσεις ή να χοροπηδάει ξεχνώντας τί κρατάει στο χέρι του. Αποτέλεσμα να χύνεται μπύρα απο τα πλαινά του ποτηριού και να'ρχεται επίσης πάνω σου.
  • Ο μπλούζας ή ο χωρίς μπλούζας:  Δε ξέρω τί είναι χειρότερο. Να πέφτεις πάνω σε μία ιδρωμένη μπλούζα με ανοιχτές παλάμες και να ακούς τον ήχο που κάνει ο ιδρώτας καθώς βγαίνει ανάμεσα απο τα δάχτυλά σου; Ή μήπως το γυμνό σώμα που χοροπηδάει δίπλα σου κι ο φόβος οτί "Tώρα θα πέσει πάνω μου". 
  • Ο παράφωνος:  Εδώ ας μου επιτραπέι η χρήση ακουστικού μέσου: http://www.youtube.com/watch?v=gI2I9mGFbtU&feature=related  .Θα ζητούσα ιδιαίτερη προσοχή στο 00:30, 00:43, 00:49. Στο 01:05-01:18 τα παιδιά θα απομακρυνθούν απο τα ηχεία σας.
  • Ο πορωμένος:  Ξέρει όλους τους στίχους απ'έξω, το playlist, τις ατάκες-κλισέ του τραγουδιστή. Ουρλιάζει "Οοοοοο" κάθε φορά που καταλαβαίνει ποιό τραγούδι θα παίξει απο ένα σχολιάκι του τραγουδιστή προτού καν αρχίσει η εισαγωγή ή αν είναι extreme η κατάσταση, απο το τρόπο που θα ανασηκώσει ο drummer το φρύδι του όταν του πει ο τραγουδιστής ποιό θα πούνε τώρα.
  • Ο άσχετος-ήρθα για την παρέα: Το οτί δεν ήθελε να έρθει φαίνεται στο οτί δε χειροκροτάει όταν βγει στη σκηνή ο τραγουδιστής επειδή δεν κατάλαβε οτί είναι αυτός για τον οποίο ήρθε. Ανοιγοκλείνει το στόμα του αν τυχόν βρεθεί δίπλα στον "πορωμένο" για να μη του τις βρέξει. 
  • Ο "για ένα τραγούδι ήρθα": Παριστάνει πώς του αρέσει η συναυλία, μετά από κάθε τελείωμα φωνάζει το τραγούδι που θέλει να ακούσει (π.χ Σιγά μη κλάψω,) καθώς είναι ο,τι πιο εμπορικό και γνωστό υπάρχει απο το σχήμα που ήρθε ν'ακούσει.
  • Ο άρυθμος παλαμάκιας: Σε μερικά τραγούδια σε συναυλίες, ο τραγουδιστής ενθαρρύνει το κοινό να χτυπήσει παλαμάκια ή ακόμα και το κοινό νιώθει την ανάγκη να κρατήσει τον ρυθμό του τραγουδιού. Έτσι ξαφνικά εκατοντάδες άγνωστοι μεταξύ τους άνθρωποι χρησιμοποιώντας βασικές αισθήσεις αρχίζουν και χτυπάνε παλαμάκια χωρίς να έχει προηγηθεί καμία πρόβα. Ένας δίπλα σου είναι ο άρυθμος παλαμάκιας και δε θα καταφέρει να χτυπήσει ούτε μισό παλαμάκι στη σωστή στιγμή.
  • Ο τσιπουράκιας: Είναι ικανός για να περάσει μέσα το μπουκαλάκι του να το καταπιεί έτσι ώστε να γλυτώσει τον έλεγχο στην είσοδο. Γίνεται λιάρδα και χορεύει μόνος του και στον κόσμο του. Εάν είσαι τυχερός θα τον δεις να ξερνάει. Εάν όχι, απλά θα τον ανέχεσαι να πέφτει συνεχώς πάνω σου.
  • Τέλος, Το Ζευγαράκι: Αυτοί οι δύο ρε νομίζουν πώς κάνουνε casting για σποτάκι της Lacta. Είμαι σίγουρη πώς μετά το τέλος της συναυλίας τρέχουνε σα μανιασμένα πάνω στις σκαλωσιές και μετά καταλήγουν να κάνουν σεξ πίσω απ΄τα ηχεία.