Συνολικές προβολές σελίδας

Δευτέρα 28 Σεπτεμβρίου 2009

Τύφλα να΄χε η Μαρινιά.

Ε μήπως τελικά να μην τα βάζω με τον εαυτό μου αλλά με οποιονδήποτε άλλο και για οποιονδήποτε λόγο; Μπορεί αν το κάνω αυτό να με αντιπαθήσουν μερικά άτομα όχι όμως αυτά που ίσως να μην θέλω. Κι εδω η κλισέ μαλακία που λέει (διαβάζεται με βαρετή διάθεση και με ειρωνικό ύφος του στυλ''ναι ρε δε το ξέραμε, εσένα περιμέναμε να μας το πεις") οτί: τα άτομα που πραγματικά θέλεις να σε αγαπάνε ξέρουν πολύ καλά γιατί είναι δίπλα σου, όσο για τους άλλους δεν αξίζει καν να ασχοληθείς γιατί δε σε ξέρουν όχι επειδή δε θέλουν όμως αλλά επειδή δε θέλεις εσύ. Επομένως λοιπόν τα ατομα που πρόκειται να σε παρεξηγήσουν είναι άτομα που δε σε πολυενδιαφέρει το αν θα σε αντιπαθήσουνε ή όχι. Ναι, έτσι είναι! Δέξου το. Αν σε ένοιαζε δε θα σε παρεξηγούσανε γιατί θα τους έιχες δώσει την δυνατότητα να σε ξέρουν. Οχ καλά, αν δε συμφωνείς δεν έχω την παραμικρή διάθεση να σε πιέσω.

Τρίτη 22 Σεπτεμβρίου 2009

Μαρινιά.

Γνωστό σκηνικό και πολύ μισητό συμπληρώνω. Τα βάζω με μένα γιατί δε μπορώ να κατηγορίσω κανέναν άλλον αν και θα ήθελα. Οι δικαιολογίες για τους πάντες είναι ήδη έτοιμες και μόνος φταίχτης είμαι εγώ για άλλη μιά φορά. Ίσως το γιατί που ρωτάω τον εαυτό μου να είναι η τιμωρία που χρειάζομαι. Η τιμωρία που θα με κάνει να νιώθω αυτο που αισθάνομαι αυτή τη στιγμή.
Τί κάνεις; Καλά. Μια χαρά. Αλήθεια είναι, μιά χαρά είμαι. Ψάχνω ίσως λόγους να μην το πιστέψω, ίσως υπάρχουν και δε το παραδέχομαι ή δε τους βλέπω γιατί δε θέλω. Ίσως όμως τους ξέρω κι αυτό σημαίνει πως υπάρχουν τελικά.
Αν δεν υπάρχουν γιατί δε μπορώ να αναπνέυσω; Γιατί κάθε βράδυ το σκέφτομαι; Γιατί υποκρίνομαι πως όλα είναι καλά;

Κυριακή 20 Σεπτεμβρίου 2009

Ας μιλήσουμε για... νούμερα.

Ο 1 έχει κάνει σεξ με την 2 και με την 3, η 3 είναι φίλη της 4 η οποιά είναι φίλη του 7 που κάνει σεξ με την 2. Η 2 έχει φίλη την 5 που είναι φίλη της 6 που είναι η πρώην του 7 επίσης και την 4 που είναι η κολλητή του 7. Η 3 κοινώς που έχει κάνει σεξ με τον 1 που έχει κάνει σεξ με την 2 που έχει κάνει σεξ με τον 7 και είναι φίλη της 6 που είναι η πρώην του γκόμενου της 2 και φίλη της 4 γνωρίζει την 5.
Κι όλα αυτά συμβαίνουν στην πραγματικότητα με μόνη διαφορά οτί δεν ονομάζονται 1,2,3 αλλά έχουν κανονικά ονόματα. Κι επειδή είμαι πλέον σίγουρη πώς όλοι γνωριζόμαστε μεταξύ μας κι ότι σίγουρα εσύ ξέρεις τουλάχιστον 2 από τα παραπάνω νούμερα, θα ήταν καλύτερο να μείνουν έτσι τα ονόματα.
Η πλάκα είναι πώς όλο αυτό αγγίζει τα όρια της τρέλλας αλλά παραμένει αληθινό. Και επίσης αν το βλέπαμε σε ταινία θα λέγαμε: Οχοουου μα τί σκέφτονται αυτοί οι Αμερικάνοι; Αυτά τα πράγματα δε συμβαίνουν. Ανίδεοι άνθρωποι.

Σάββατο 19 Σεπτεμβρίου 2009

Προσευχή.

Δεν είμαι δα και η καλύτερη επιλογή για ευχάριστη παρεούλα αυτές τις μέρες. Εγώ η ίδια προσπαθώ να με αποφύγω αφού έχω καταντήσει αφόρητη. Είχα να αντιμετωπίσω ασθενείς πυρετούς που άγγιζαν με μεγάλη δυσκολία το 37 και 2 όμως είναι ό,τι πρέπει για να σε κρατούν σε μόνιμη κατάσταση κοτόπουλου(ξέρεις τί εννοώ μην με κουράζεις και εσύ). Μαζί με τα σατανικά δέκατα, τσούξιμο ματιών και ισχυροί πονοκέφαλοι ήρθαν κι ολοκλήρωσαν την άκρως νευρική μου διάθεση μαζί με τον εκνευριστικά ηλίθιο καιρό του να-βάλω-μπαλαρινάκι-θα-γίνω-μούσκεμα-αλλά-δεν-είναι-καιρός-ακόμα-για-μπότες-. Και για να τελειώνω με την γκρίνια όσον αφορά φυσικά φαινόμενα-Πότε θα πάρουν πόδι τα κουνούπια; Τί περιμένουν πιά για να τα ξαναπούμε του χρόνου; Από την άλλη το φάντασμα της αιώνιας Σεπτεμβριανής εξεταστικής δε λέει να με αφήσει σε ησυχία αφού δίνω δίνω δίνω αλλά ακόμα να πάει 25 του μηνός. Καλά, τέλος με αυτά.
Θα πάμε ρε για καμιά καφεδιά; Μπα έχω να ξεψειρίσω ένα φιλαράκι. Α οκ μεν μπές msn. Ένα freddo γλυκό σε παρακαλώ. Σκατά ρε φίλε. Ξέρεις ρε ποιά είμαι εγώ; The bitch is back. Μπα ρε συ, δεν ΥΠΑΡΧΕΙ σου λέω! Τον έκανα ignore ρε. Σώπα ρε Μαρινάκι. Δε κερνάς ρε καμιά μπύρα; Έχω πονοκέφαλο φίλος. Εντάξει λοιπόν. Θέλω τα λεφτά μου πίσω. Love you babe-m2.
Βάλε τις φώτο και taggare μας. Εσύ απο δώ είσαι; Βλέπω έχουμε κοινούς γνωστούς. Τους ξέρεις Λατρεία; Τί είναι αυτά ρε; Εχμ σόρρυ κολλάει το κινητό μου. Ψιλονιενιε σκατά διάθεση. Εμετός τοματοχυμού. Θέλω φορμάτ. Καλές δουλειές!

Σάββατο 5 Σεπτεμβρίου 2009

Πράσινο σταφύλι χωρίς κουκούτσι παρακαλώ.

Όχι όχι όχι! Δε γράφω τίποτα. Δε θέλω. Θέλω για την ακρίβεια και γι'αυτό γράφω αυτό. Αλλά τί είναι αυτό; Αρχίζει να μ'αρέσει αν και είναι λίγο στημμένο. Ήθελα να δώ αν τελικά τρώγοντας έρχεται η όρεξη. Έρχεται αλλά καλύτερα να φύγει και να πάει απο'κεί που ήρθε. Στα έγκατα το μυαλού μου, με τρώει μια μανία, μία θέληση που όμως παγιδεύεται απο τον εαυτό της. Εμένα δηλαδή. Είμαι η μανία της μανίας μου. Εγώ φταίω τελικά. Κανένας άλλος. Ουφ ξαλάφρωσα. Παύση. Επιστροφή και τέλος.