...ΣτΥλιστικές συμβουλές

Τα ράσα δε κάνουν το παπά.

 Σε έναν άλλο κόσμο ίσως παράλληλο, ίσως φανταστικό, παραμυθένιο, ουτοπικό όπως θες πες'το ή ονειρέψου το δε ξέρω, μπορεί να μη χρειαζόταν να πω κάτι παραπάνω για να καταφέρω να εκφραστώ πλήρως.
Όμως σε αυτό το κατά πολύ μακρινό απο΄μας σύμπαν, όπου μερικά πράγματα γίνονται κατανοητά αμέσως και χωρίς πολλά πολλά, συμβαίνει και κάτι άλλο επίσης χιλιάδες έτη φωτός μακριά απο αυτό που συμβαίνει εδώ.
Ποιό είναι αυτό το τόσο υπερ γαλαξιακό φαινόμενο που με κάνει να θέλω να μεταναστεύσω τελικά σε άλλον πλανήτη;

Το να μάθουμε επιτέλους να κρίνουμε τους ανθρώπους γι'αυτό που είναι  κι όχι γι'άυτό που αγόρασαν με είκοσι ευρώ για να το βάλουν πάν΄στο κώλο τους για να είναι κυριλάτοι/τζιβάτοι/ροκάτοι/πανκιάτοι/emάτοι/χιπχοπάτοι.

Έστω οτί "Στο βιλαμπάχο μου ακόμα να τρίβουν και δεν έγινα ακόμα κατανοητή"

Δε θέλω να μου κάνεις παρέα επειδή σ'άρεσε το σκουλαρίκι μου κι ούτε θέλω να με αποφύγεις επειδή φοράω γόβες. Χαιρέτα με ακόμα κι αν έχω τζίβες και πιές μαζί μου ένα ποτό ακόμα κι αν φοράω ριγέ πουκαμισάκι.  Φόρα τη ζώνη σου και δάνεισέ την καμιά μέρα σε εκείνον που φοράει παντελόνα. Δέξου να πας στο ίδιο μέρος με κάποιον που φοράει αθλητικά ενώ εσύ μόλις αγόρασες
παπιγιόν.

Χόρεψε με τον τυπά που φοράει φαρδύ φούτερ ακόμα κι αν δε ταιριάζει με το λεοπάρ σου.
Φίλα την κοπέλα με την καρό φούστα ακόμα κι αν πατήσεις το γοβάκι της με το μπασκετικό σου.

Νομίζω κάτι έκανα.

Έχουμε ήδη αρκετούς λόγους για να μας διαχωρίζουν σ'αυτό τον πλανήτη. Μερικοί από αυτούς θέλουν να ονομάζονται σοβαροί. Ορισμένοι είναι όντως αληθινοί και μη αναστρέψιμοι.

Το "στυλ" όμως;
Είναι ένας ακόμα κι απο εκείνους που θέλουν να΄ναι σοβαροί;

Στ'αλήθεια δεν είναι κρίμα να μη δώσεις την ευκαιρία στον εαυτό σου να γνωρίσεις εκείνον τον σκεϊτά που σ'άρεσε το χαμόγελό του;
Μήπως εκείνη η κοπέλα με το τακούνι που πέρασε απ'τη Καμάρα προχθές εκτός από όμορφο πρόσωπο έχει και πανέμορφο εσωτερικό κόσμο;

Το "στυλ" ενός ανθρώπου δεν είναι η μπλούζα και το παπούτσι που σε λίγο καιρό θα τρυπήσει.
Το "στυλ" ενός ανθρώπου είναι να μπορεί να κρατά κοντά τους ανθρώπους γυμνούς με μόνα ρούχα τους την εμπιστοσύνη, τη φιλία και τον έρωτα.
Το "στυλ" ενός ανθρώπους δε φαίνεται από τις φωτογραφίες της χθεσινής εξόδου, αλλά από τα συναισθήματα που μπορεί να εμπνεύσει ο ένας στον άλλο.
Τέλος,

Το "στυλ" ενός ανθρώπου κρίνεται από την επιλογή του να κρίνει τον άλλο από το στυλ των ρούχων του.