Συνολικές προβολές σελίδας

Τετάρτη 3 Μαρτίου 2010

Το ποτάμι.

Δε με πολυνοιάζει να σου πω την αλήθεια, μπορείς να το εκλάβεις όπως εσύ θελήσεις. Βαρέθηκα να σου δίνω λογαριασμό και σιχάθηκα να φοβάμαι τί θα πεις. Εσύ με ξέρεις καλά σαν τον πετσί σου, εσύ με νιώθεις καλά στο πετσί σου, γνωρίζεις πως δεν είναι αυτός ο λόγος, απλά εγώ είμαι το πρόβλημα. Δειλιάζω.
Πές το έτσι.
Σου είπα δε με απασχολεί. Εμένα με νοιάζει να την κάνω είτε με ελαφρά είτε με βαριά πηδηματάκια. Ήδη έχω αρχίσει να το κάνω και μόνο που το παίρνω απόφαση. Μου αρκεί να μην είμαι εδώ απο την στιγμή που είσαι κι εσύ εδώ.
Μην αρχίσεις τα κλάμματα πάλι, αρκετά ρεζιλεύτηκες εκεί που ήσουν παραπροχθές. Σταμάτα τα μελό και τις υστερίες και φύγε κι εσύ μαζί μου. Γιατί δε το σκέφτεσαι;
Είναι απλό. Αν δε μπορείς να αντιμετωπίσεις όλα αυτά, αν νιώθεις οτί δε μπορείς να αναπνεύσεις, απλά δείλιασε και φύγε απο εκεί. Για καλό είναι.
'Ελα να φύγουμε μαζί. 

Δεν υπάρχουν σχόλια: