Κεφάλαιο πρώτο- Ένα μικρό καρότο
Βρε it's a new dawn, it's a new day it's a new life πόσες φορές να σε το πω; Άντε βρε καλό μου, μην αρχίζεις πάλι τα κουρα(δι)στικά. Ένα καρότο χθες μου είπε οτί η ζωή δεν είναι τίποτα άλλο από μία κουράδα. Το λες, λέει, και γεμίζει το στόμα σου απο ικανοποίηση που επιτέλους βρήκες το νόημα της ζωής. Μα ναι! Αυτό είναι! Μία κουράδα! Ακούς ζωή; Αυτό είσαι! Δεν έχω τίποτα προσωπικό με την κοπελιά, ούτε γκόμενο μου πήρε, ούτε με θάβει για τα σκουλαρίκια μου που ρ αριστερό είναι σε άλλο χρώμα απο το δεξί. Για την ακρίβεια πότε ξέρεις ποιό σκουλαρίκι βάζεις στο δεξί αυτί και ποιό στο αριστερό; Αχ δε ξέρω, απορίες που έχεις βρε πουλάκι μου κι εσύ. Επιστροφή τώρα στα βασικά γιατί υπάρχει πιθανότητα να μας αποφέρει κέρδη. Ξέρεις τώρα, ζαρτιέρες και δε συμμαζεύεται. Θα χεστούμε στο τάληρο. Κουράδες και πάλι.
Ναι λαχανικό μου, δίκιο έχεις. Βρε μιά κουράδα είναι όλα. Εσύ είσαι όμως το υποκείμενο που θα ορίσει αν θα χεστείς, αν θα χέσεις ή αν θα σε χέσουνε. Να ξέρετε δε φταίω εγώ, το καρότο! Μα πόσο δίκιο είχε τελικά!
Κεφάλαιο δεύτερο- Στην Βεράντα
Παρτούζα εδώ, παρτούζα εκεί που είναι η παρτούζα; Στην βεράντα θα σου απαντούσα εγώ γιατί όσο δε μασάς εσύ, τόσο άλλο εγώ. Εδώ ακολουθεί ένα σχεδόν τικ με τα μάτια. Και που λες, χαραμίζεται το τραπεζάκι εδώ, μη σου πω πώς είναι και ξύλο κερασιάς. Αλλά παραμένει καύλα. Ακόμα κι αν σε βλέπουνε. Εσύ μη τσατιστείς. Τσατίσου αν πατήσεις νερά ενώ φοράς κάλτσες. Τί θυμήθηκα τώρα; Το ξυλάκι στην πατούσα. Όχι το παγωτό. Το αληθινό περιαστατικό. Όποιος θυμηθεί τί λέω, να μου στείλει μήνυμα.
Κεφάλαιο τρίτο- Πάω για διάβασμα.
Βρε it's a new dawn, it's a new day it's a new life πόσες φορές να σε το πω; Άντε βρε καλό μου, μην αρχίζεις πάλι τα κουρα(δι)στικά. Ένα καρότο χθες μου είπε οτί η ζωή δεν είναι τίποτα άλλο από μία κουράδα. Το λες, λέει, και γεμίζει το στόμα σου απο ικανοποίηση που επιτέλους βρήκες το νόημα της ζωής. Μα ναι! Αυτό είναι! Μία κουράδα! Ακούς ζωή; Αυτό είσαι! Δεν έχω τίποτα προσωπικό με την κοπελιά, ούτε γκόμενο μου πήρε, ούτε με θάβει για τα σκουλαρίκια μου που ρ αριστερό είναι σε άλλο χρώμα απο το δεξί. Για την ακρίβεια πότε ξέρεις ποιό σκουλαρίκι βάζεις στο δεξί αυτί και ποιό στο αριστερό; Αχ δε ξέρω, απορίες που έχεις βρε πουλάκι μου κι εσύ. Επιστροφή τώρα στα βασικά γιατί υπάρχει πιθανότητα να μας αποφέρει κέρδη. Ξέρεις τώρα, ζαρτιέρες και δε συμμαζεύεται. Θα χεστούμε στο τάληρο. Κουράδες και πάλι.
Ναι λαχανικό μου, δίκιο έχεις. Βρε μιά κουράδα είναι όλα. Εσύ είσαι όμως το υποκείμενο που θα ορίσει αν θα χεστείς, αν θα χέσεις ή αν θα σε χέσουνε. Να ξέρετε δε φταίω εγώ, το καρότο! Μα πόσο δίκιο είχε τελικά!
Κεφάλαιο δεύτερο- Στην Βεράντα
Παρτούζα εδώ, παρτούζα εκεί που είναι η παρτούζα; Στην βεράντα θα σου απαντούσα εγώ γιατί όσο δε μασάς εσύ, τόσο άλλο εγώ. Εδώ ακολουθεί ένα σχεδόν τικ με τα μάτια. Και που λες, χαραμίζεται το τραπεζάκι εδώ, μη σου πω πώς είναι και ξύλο κερασιάς. Αλλά παραμένει καύλα. Ακόμα κι αν σε βλέπουνε. Εσύ μη τσατιστείς. Τσατίσου αν πατήσεις νερά ενώ φοράς κάλτσες. Τί θυμήθηκα τώρα; Το ξυλάκι στην πατούσα. Όχι το παγωτό. Το αληθινό περιαστατικό. Όποιος θυμηθεί τί λέω, να μου στείλει μήνυμα.
Κεφάλαιο τρίτο- Πάω για διάβασμα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου