Συνολικές προβολές σελίδας

Τετάρτη 18 Μαΐου 2011

Tru Storiz #1

 
Δυό τρία περιστατικά της ζωής μου με έχουν κάνει να πιστεύω πώς όντως, όταν θες κάτι πολύ τότε το σύμπαν θα στο δώσει απλόχερα. Δε του είναι δα και κόπος, ολάκερο σύμπαν είσαι, και στην τελική δε του τρως και το ψωμί.
 Το θέμα κύριοι είναι εσύ πώς θα αξιοποιήσεις τις ιδανικές και συνήθως κατά σειρά συνθήκες ή αν θες συγκυρίες που σου χαρίζονται απο το Μέγα Σύμπαν (ναι κάτι θέλω και το γλείφω λίγο), έτσι ώστε να κατορθώσεις τον στόχο σου.
Άντε πες, δεν είμαι βλάκας, βλέπω πως όλα μου πάνε κατ'ευχήν και θα κάνω εγώ την στραβή; Μα θα βάλω τα χεράκια μου να βγάλω τα ματάκια μου θα μου πείς; Εντάξει, ρομαντικά enough όλα άυτά κι εν μέρει και κατανοητά. Φυσικά αμα βλέπεις πώς το πράμα κυλάει όπως το θες, ή έστω κάπου σουλατσάρει  αλλά μπορείς να το διορθώσεις ή να κάνεις τα στραβά μάτια, δε θα το σταματήσεις.

Έλα που όμως όλα μπορεί να πάνε όχι απλά στραβά αλλά κατά διαόλου όταν σταματήσει να αφορά τις δικές σου πράξεις και αρχίσει να επηρεάζεται κι απο τον αιώνιο "άλλο". Ωραία φίλε μου, εσυ μιά χαρά τα πας, άμα όμως ο άλλος δε θέλει δε πα να το θέλει το ...σύμπαν, δε θα πάει όπως το θες εσύ. Γιατί μάλλον ο άλλος νομίζει πώς θες να του το φας το ψωμί, ακόμα κι αν εσύ έχεις τις καλύτερες προθέσεις. Να του ψήσεις το ψωμί ή να του πας σε μορφή ας πούμε άλλων (αρτο)συσκευασμάτων.
Εκεί το σύμπαν , ναι, κάνει την πάπια που περιμένει να γίνει γλυκόξυνη σε κάποιο κινέζικο γιατί όταν σου πέσουν τα καράβια έξω, θα ξεχάσεις άμεσα την μεγαλοψυχία του και θα ρίξεις το φταίξιμο σε αυτό κι όχι στον "άλλον".

 Όμως εδώ να μη ξεχάσω να αναφέρω πώς όταν το σύμπαν συνομοτήσει για τα θέλω σου, δε μπορεί να επηρεάσει τις...ορέξεις του άλλου. Επομένως θα σε βοηθήσει (και θα το κάνει) μέχρι εκεί που αρχίζουν τα θέλω του άλλου.
Ποιός έχει την δύναμη να "αλλάξει" τα θέλω κάποιου προκειμένου να μη του χαλάν τη ζαχαρένια; Πώς μπορείς να εκπληρώνεις τα θέλω σου σχετικά με το άλλον, όταν πολύ απλά ο άλλος δε θέλει;
Το σύμπαν εκεί σηκώνει τα χέρια του ψηλά κι ίσως  σε κοροιδέψει λίγο που φάνηκες τόσο αφελής όταν σου ξέφυγε η μικρή αυτή λεπτομέρεια.

Με πιό απλά λόγια:

Λογάριασες χωρίς τον ξενοδόχο!

3 σχόλια:

DREAMER είπε...

σε εμπνεει ο coelho? η μαρω βαμβουνακη? ειναι και αυτη εξαιρετικη! σου προτεινω να διαβασεις το βιβλιο το φαντασμα της αξοδευτης αγαπης και το βιβλιο ο παλιατσος και η ανιμα! ο τροπος γραφης της ειναι συναρπαστικος και λεει πολυ ομορφα και φιλοσοφημενα πραγματα καθοτι ψυχολογος... φιλακιαααααα και παλι συγχαρητηρια ! μου αρεσε παρα πολυ το αρθρο σου!

Alex είπε...

διακρίνω επιρροές από τον "Il Principe"? :P

Marina, Marina Marinaaa είπε...

@dreamer: θα τα ψάξω όλα αυτά τα καλά που μου λες όταν τελειώσε το μαρτύριο της εξεταστικής! και σε ευχαριστω πολύ!

@Alex: όχι όχι καθόλου! κλασσική επιρροή της καθημερινοτητάς μου! αλλά θα μπορούσε :P