Συνολικές προβολές σελίδας

Τετάρτη 16 Δεκεμβρίου 2009

Γαμώτο σου.

Μα τί περίμενες αν ήδη μέσα στο δωμάτιο σου φιλοξενείς έναν ψηλό, μαύρο εξωγήινο; Εγώ στα'λεγα βρε πουλάκι μου αλλά εσύ έπρεπε γι'αλλη μιά φορά να κάνεις τις μαγκιές σου. Και όχι μόνο αυτό, αλλά τώρα τί κλαίγεσαι; Νυστάζεις; Πονάς; Τώρα να περιμένεις 36 λεπτά για να βγούν οι πάπιες πρώτα και μετά κάνε ο,τι θές. Άμα θες μπες και ...μουσουνου, άνοιξε ακόμα και κάμερα. Ξέρεις τί εννοώ, μην με κοιτάς με αυτό το ειρωνικό σου βλέμμα και πάνω απ'όλα μην μου λες ψέμματα. Επίσης αν πονάει πολύ, πάρε παυσίπονο γιατί δεν υπάρχει χάπι για να περάσει το πρόβλημα που σου προκαλέι τον πόνο, έτσι όπως τα'κανες και η επιστήμη τα χεράκια της τα βγάζει από την κουβερτούλα και σε φασκελώνει στα ίσα. Ίσως και να γελάσει λίγο μαζί σου, μην τον κατηγορείς δεν ήθελε να γίνει γιατρός, τον αναγκάσανε. Αν δε θες έχεις επιλογές - Δημοκρατία λέιντιζ εν τζεντλμεν- τα κουβαδάκια σου και νομίζω ξέρεις την συνέχεια.
Και στην τελική ρε, σε ξέρω κι απο χθές; Γιατί δηλαδή να σου βρώ λύση στον πρόβλημα σου; Σου χρωστάω; Νομίζω στα'δωσα ή μπορεί και να μου τα'δωσες εσύ και με το παραπάνω, δε θυμάμαι, χθές ήταν;
Σου είπα ήδη, εσύ αποφάσισες πριν καν σου θέσω το δίλημμα και τώρα δεν σ'αρέσει; Αν δεν ήξερες να το βούλωνες. Ωπ, κάπου εδώ πάνε καμιά τουαλέτα και μετά έλα να τελειώσεις αυτό που άφησες στη μέση ή στο τέλος ή κάπου εκεί δε θυμάμαι δεν παρακολούθησα απο την αρχή γιατί είχα πάει για ποπ κορν. Βρε ο νοών νοείτω για τους άλλους δε θα μπορέσουμε, μην είσαι βρε παντού το θύμα συνεχίζω να σου λέω.
Καταβάθως πονάω κι εγώ μαζί σου γιατί πώς να σου πώ βρε αδερφάκι μου, είμαστε το ίδιο. Σε πονάω γιατί σε νοιάζομαι και δε θέλω να σε βλέπω έτσι.Μπορεί και να με νοιάζεις πιό πολύ κι απο μένα αυτη τη στιγμή. Α ρε μεγάλα λόγια που λέγονται, αν και είναι απο αυτά που δεν λέγονται. Αλλά με ενοχλεί που στο λένε όλοι αυτό. Γιατί να στο λένε; Μυαλό εσύ δεν έχεις; Ε;
Το κουράζουμε βρε καλό μου και θα με κάνεις να σου πώ πφφ και δε το θέλω. Αφού πάλι εδώ θα'ρθείς να κλαφτείς, βρίσε με άμα σε κάνω να κλαίς. Ξές καλά πώς δε φταίω εγώ. Ούτε εσύ όμως.
Συνέχισε να μιλάς για τυρανόσαυρους εσύ και μη μασάς, έρχεται καλοκαίρι, απλά τότε θα'χεις άλλο πρόβλημα. Θα'χουν λήξει τα...παγωτά γιατί εδώ έχουμε να κάνουμε με ημερομηνίες. Εντάξει δε με στεναχωρεί ιδιαίτερα γιατί κάνουμε και μία δίαιτα μη ξεχνιόμαστε. Έχεις γίνει πώς να στο θέσω μωρέ ευγενικά, όχι για παγωτά τέλος πάντων, μη σε στεναχωρήσω κι άλλο, είχες και γενέθλια. Ναι γιατί τα γιουβαρλάκια που τρως εσύ θα μου πέις τώρα καλύτερα είναι. Ρε καλό μου, τουλάχιστον δεν είναι ληγμένα και είναι και χειμερινά. Α ναι, και δικά μου. Ολόδικα μου.
Πονάει; Συγγνώμη έπρεπε γιατί πολύ καλή έγινα ξαφνικά και ίσως δεν μου πάει σήμερα. Να ξέρεις, το παθαίνω αυτό. Μία σχετική, καλοσυνάτη και προπάντων φιλική προειδοποίηση. Δε θα με αναγνωρίζεις πολλές φορές. Όπως τώρα, δεν με νοιάζει αν δε σ'αρέσει όλο αυτό. Ούτε εμένα, όμως εκεί γλυτώνεις. Δε θα έκανα κάτι που δε θα μου άρεζε να μου κάνουνε. Μην ανησυχείς, εγώ μονο θα πληρώσω κι έχω ήδη αρχίσει να το κανω.
Ωχ καλά, σ'αφήνω. Με κούρασες αρκετά και δε μπορώ να ασχολήθώ άλλο μαζί σου, γιατί ο εξωγήινος έχει μεταμορφωθεί εδώ και ώρα σε μούμια κι εγώ... κάνω την πάπια για να μην αισθανθούν μοναξιά και οι άλλες που έχουν βγεί εδώ και ώρα.
Δεν ξέρω, δε θέλω καν να το σκεφτώ. Απλά φοβάμαι. Το σκέφτηκες αυτό; Φοβάμαι πολύ και αυτό με τρομάζει. Δεν ξέρω αν θα κοιμηθώ ειδικά με την μούμια πάνω απ΄το κεφάλι μου. Αλλά δεν μπορώ να έρθω να κοιμηθούμε μαζί. Ροχάλιζες προχθές και με σκουντούσες...Άσε που τί θα πεί κι ο κόσμος. Εμ πού το βάζεις αυτό; Το ξέχασες κιόλας; Το ήξερα. Σιγά να μην σ'ένοιαζε.

Δεν υπάρχουν σχόλια: