Συνολικές προβολές σελίδας

Πέμπτη 10 Δεκεμβρίου 2009

Αλληλεγγύη της Υποδούλωσης

Προσπαθώ και θέλω πολύ να αποτυπώσω, όχι όχι πιό ρομαντικά σήμερα, να αποδώσω λοιπόν στις σκέψεις μου, τις αντίστοιχες λέξεις που θα τις κάνουν κατανοητές σε σένα, και πιό εκνευριστικές σε μένα καθώς θα τις δώ κάπου και γραμμένες! Αλλά για να μην με εκνευρίσω πιό πολύ, εξηγούμαι ευθύς αμέσως.
Βρέχει, είσαι στην Τσιμισκή, είναι Πέπμτη επτά και μισή. Εσύ έχεις ομπρέλλα, εγώ δεν έχω, περπατάς κάτω απο το υποστεγάκι ΜΟΥ, αφού ο μοναδικός λόγος ύπαρξης του είναι να με προστατεύει από την βροχή. Συνεχίζω όμως, γιατί ούτε εσύ έμεινες εκεί, αλλά το συνέχισες, κοιτώντας τις βιτρίνες με εκείνο το θράσσος που με έκανε να εύχομαι να σπάσεις το πόδι σου και να κάνεις γιορτές ξαπλωμένη. Δε θα ασχοληθώ άλλο με τις κινήσεις σου γιατί με έχουν αφοπλίσει. Όμως θα σου θέσω μερικά ερωτήματα.
Γιατί να βγεις στην αγορά ξέροντας οτί βρέχει; Ε; Και μάλιστα απο χθές δεν έχει σταματήσει άρα μην με πείς οτί ευελπιστούσες οτί θα είχε σταματήσει. Εδώ μην τυχόν πας να μου απαντήσεις αρχίζοντας με το : μα να, αύριο φευγω εκδρομή 3μερο στο βουνό και δεν έχω αθλητικά, γι'αυτό βγήκα τώρα :( , γιατί θα σε ταπώσω (όχι οτί δε το θέλω) με το άλλο που λέει: Γιατί τ'άφησες τελευταία στιγμή; Δεν ήξερες οτί θα πας Σουκου εκδρομή; Ε;. Από πότε στο'χει πεί η κοπέλα;
Όσον αφορά το πρόβλημα σου με τα υπόστεγα, δε μπορώ να σου κάνω τίποτα. Εκεί όλοι εμείς που αντιμετωπίζουμε αυτό το πρόβλημα με το να μην έχω ομπρέλλα κι εσύ να περπατάς μαζί μ'αυτήν κάτω απο το υποστεγάκι, σηκώνουμε απορημένοι με την ηλιθιότητα σου, τα χέρια μας ψηλά. Μην μου κλαίγεσαι, απλά μην είσαι εκεί όταν βρέχει. Αν τώρα δεν πήγες να μου κλαφτείς αλλά να μου επιτεθείς λέγοντας μου να παίρνω ομπρέλλα όταν βλέπω οτί βρέχει, θα σου απαντήσω οτί εγώ είχα ομπρέλλα σήμερα και τόση ώρα μιλάω για εκείνον που απλά δεν είχε και βρεχόταν εξαιτίας σου. Κλαίς, αποκλείεται.

Δεν υπάρχουν σχόλια: