Συνολικές προβολές σελίδας

Κυριακή 25 Οκτωβρίου 2009

Μπούρδες εδώ, μπούρδες εκεί, μπούρδες παντού.

Να δώ πότε θα σταματήσω να μου λέω ξανά και ξανά να σταματήσω να επενδύω σε λάθος πράγματα. Απ'ότι με έχω μάθει στην διάρκεια των τελευταίων είκοσι ετών, δε το κόβω να φεύγει απο το λεξιλόγιο μου τουλάχιστον στο άμεσο μέλλον η φράση αυτή. Έτσι είναι μωρέ δε βαριέσαι; Ο άνθρωπος δεν αλλάζει ακόμα κι αν το θέλει. Μπορεί εδώ που τα λέμε να μην θέλει κιόλας. Ξές είναι δύσκολο να αποχωριστείς ορισμένα πράγματα ακόμα κι αν τα μισείς, ακόμα κι αν σου καίνε τα σωθικά. Τώρα θα με πείς "μαζοχισμός" you know? Αλλά δε νομίζω να είναι αυτό. Κάτι άλλο συμβαίνει εδώ, κάτι πολύ σκοτεινό και βαθύ. Ίσως να είναι εκείνο που να δείς πώς το λέμε...; Δές τώρα το σκασμένο δεν μου έρχεται. Α! ναι, για την φυσική τάξη των πραγμάτων μιλάω. Ψαγμένο ε; Χαχ τί νόμιζες; Ή μάλλον τί περίμενες να σου αναλύσω βραδυάτικο, τα περί υποσυνέιδητου και ασυνείδητου και ετσέτετρα, μπά ούτε καν. Ε ναι λοιπόν, αυτό είναι, το να κάνω συνέχεια τα ίδια "λάθη" και ξανά-μανά(ντάξει, πρώτη φορά το βλέπω γραμμένο κάπου αυτό το ξανά-μανά-ΠΡΩΤΟΠΟΡΙΑ Ω ΝΑΙ.)είναι απλά τόσο ανθρώπινο που χωρίς αυτό θα απαρνιόμουν την φύση μου; Δεκτό μωρέ; Εμένα με ικανοποιεί όπως το βλέπω. Ξές βρήκα το ... άλλωθι που χρειαζόμουν στην προκειμένη περίπτωση. Μόλις βρήκα δικαιολογία και μάλιστα πολύ "κουλ" για να την χρησιμοποιήσω. Κατηγορώ λοιπόν την φύση μου για ο,τιδήποτε δεν μου αρέσει και χαρακτηρίζω χωρίς κανένα δισταγμό, εγωιστές και άπληστους όλους όσοι θέλουν ή μάλλον απαιτούν να αλλάξουν κάποια απλά δεδομένα της ζωής μας.

Δεν υπάρχουν σχόλια: