Συνολικές προβολές σελίδας

Κυριακή 29 Δεκεμβρίου 2013

9 1/2 εβδομάδες [μετά]

Και πάντα μα πάντα και παντού κι οπουδήποτε, θα υπάρχουν εκεινα τα μικρά ,στιγμιαία αν θες, σημεία που θα με κάνουν να ανατριχιάζω στην εικόνα σου να δικαιώνει την διαίσθησή μου.  Κι όχι μόνο θα με κάνουν να σε βλέπω αλλά θα νιώθω την σκέψη σου να ορμάει κατά πάνω μου, να φωνάζει τ'όνομά μου, να επιζητά την αύρα μου, κάθε στιγμή που αγγίζεις κι εσύ τα ίδια αυτά σημεία.

Πες μου που κάνω λάθος.

Ευτυχώς δε λες που γλυτώσαμε την πυρηνική έκρηξη που θα προκαλούσε η ταυτόχρονη άφιξή μας στα ... σημεία αυτά; Έτσι κατά κάποιο τρόπο, ξέρω και ξέρεις και θα ξέρουμε.

Δεν υπάρχουν σχόλια: