Στροφή 90 μοιρών.

Η ασφάλεια έγινε τρόμος και η ομορφιά ένα σκιάχτρο που φοβάμαι. Η αμηχανία μου έγινε παράνοια και η πλάτη σου πλέον πιό σωστή από ποτέ. Τουλάχιστον τώρα, κατάλαβα  και ... νιώθω ωραία, βλέπεις δε κολλάω. Εγώ τουλάχιστον . Άντε να πατήσω καμιά τσίχλα στο δρόμο και κολλήσει στο παππούτσι μου. Αλλά δε βαριέσαι, το αλλάζω άμα λάχει κι όλα τότε θα'ναι οκέι. Ε ρε μανία με τις τσίχλες τελευταία. Αλήθεια, δεν έχω κανένα πρόβλημα με τις τσίχλες ούτε φυσικά μου έχουν κάνει κάτι. Τσίχλες με γεύση μπανάνα, μανταρίνι, πεπόνι. Με μπανάνα υπάρχουν. Κάτσε όμως να το σώσω λίγο γιατί το παρατράβηξα. Πάντως , όλα κατανοητά και ίσως και σεβαστά. Ξέρω'γω. 'Αλλωστε, ο πελάτης είναι αυτός που έχει πάντα δίκιο; Τί λες;  Συμφωνείς;
Α και μαν, δε φταίω εγώ που ήπια. Οι Αμερικάνοι. Πίστεψε με, δε λέω ο,τι να'ναι, και συγκεκριμένα οι Νιουγορκέζοι. 'Αντε πολλά είπ(ι)α πάω μπας και κοιμηθώ και μου περάσει. 'Ασε που έχω αγωνία να δω τί θα γίνει με τη βαλίτσα που έχασα στο χθεσινό όνειρο. Σήριαλ γίναμε(!). Μόνο ρε οι τίτλοι αρχής και τέλους λείπουνε και ο αριθμός επισοδείου. Φτάνει Μαρίνα, φύγε.