Συνολικές προβολές σελίδας

Παρασκευή 26 Ιουνίου 2009

Δεν έχει τίτλο.

Ούτε τίτλο μπορώ να σκεφτώ, ούτε τί να γράψω σε αυτό το σημείο. Τα΄χω χαμένα όλα στο μυαλό μου και αφήνομαι στο πολύ εκνευριστικό και μισητό '' δεν ξέρω από πού να αρχίσω ''. Αυτό λοιπόν που θα κάνω είναι να καταγράψω όποια σκέψη μου μοιάζει πιό ολοκληρωμένη και έτοιμη να μεταφραστεί σε λόγια.
Ανάμεσα στους παλιούς και στους επόμενους, είμαστε οι άτυχοι. Βρισκόμαστε στην μειωνεκτική θέση του σήμερα. Δεν έχουμε σχέση με το χθές και σίγουρα το αύριο θα είναι αφιλόξενο. Ο ρόλος που ερμηνεύουμε έχει να κάνει με την σημερινή παράσταση της ζωής μας. Είμαστε αυτοί που παίζουν σήμερα και θεατές μας είναι οι ηθοποιοί του χθές και του αύριο.
Οι ''χθεσινοί'' έπαιξαν στην ταινία που εμείς σήμερα αντιμετωπίζουμε σαν ιστορία. Την έχουμε μπροστά μας, αλλά δεν μπορούμε να ενταχθούμε εκεί. Δεν μας ανήκει. Η δόξα του παρελθόντος είναι όσων σήμερα μας παρακολουθούν ως παλιοί. Το μόνο που μας συνδέει είναι να τους βλέπουμε να χάνονται ο ένας μετά τον άλλο. Η αυλαία πέφτει για εκείνους κι ότι είδαμε έιδαμε. Αυτοί που θα πάρουν την θέση μας, όταν εμείς γίνουμε βετεράνοι ηθοποιοί, είναι οι μελλοντικοί. Αυτοί που τώρα, μας παρακολουθούν ανήμποροι να παίξουν στην ταινία θα είναι οι αυριανοί πρωταγωνιστές. Δεν είμαστε ούτε εκεί ευπρόσδεκτοι και δεν θα μας ανήκει ούτε τότε η μελλοντική δόξα.
Δεν μας ανήκει τίποτα από το παρελθόν και τίποτα από το μέλλον και αυτό που έχουμε είναι η ατυχία να είμαστε οι παρακολουθητές του χθές, οι ανυπόμονοι του αύριο και οι φιλόδοξοι του σήμερα. Αποχαιρετάμε καθημερινά, ηθοποιούς-θρύλους του χθές χωρίς όμως να έχουμε παίξει στην ίδια παράσταση. Ξέρουμε τα έργα τους αλλά δεν είχαμε την τύχη να τους δούμε να '' παίζουνε''. Είμαστε άτυχοι. Οι μελλοντικοί θα έχουν την τύχη να τους γνωρίσουνε νεκρούς, δε θα τους έχουν δει να χάνονται. Είμαστε άτυχοι.
Δεν είχαμε ούτε την τύχη να τους γνωρίσουμε, αλλά ούτε την τύχη να μην τους γνωρίσουμε. Δεν μας ανήκει ούτε η γνώση, ούτε η άγνοια.
Michael Jackson Αναπάυσου εν ειρήνη.

Δεν υπάρχουν σχόλια: